Старажытныя замкі — гэта не проста мураваныя сцены. Гэта гісторыя, выкладзеная каменнем. Гэта сведчанні пра слаўныя і трагічныя падзеі, пра тое, як мяняліся густы, тэхналогіі, а разам з імі — і само разуменне прасторы.

Ёсць месцы, дзе час запавольваецца. Дзе гук крокаў гучыць крыху глухей, а вецер нібы шэпча пра нешта забытае. Адзін з такіх месцаў для мяне — гэта Навагрудскі замак. Разбураныя сцены, самотная вежа, густы туман на світанку. Нібы не месца, а настрой. Не проста руіны, а сведка таго, што некалі было вялікім.